Views: 6
Ostatniej nocy złapałem lukę między chmurami, i udało mi się dzięki dwuminutowemu nagraniu stworzyć stack z kilkuset klatek naszego naturalnego satelity, który był oświetlony w 85%.
Kamerę skierowałem w okolice krateru Kopernik.
Główny bohater fotografii to właśnie Kopernik – krater uderzeniowy o średnicy 93km, głębokości 3.8km. Jego wał ma szerokość 22km i jest wysoki od strony zewnętrznej na 1010 metrów, a wiek szacowany jest na 1.1mld lat. Nad nim rozciągają się Karpaty – Montes Carpatus to pasmo górskie o długości 361km, rozciągające się od wschodu na zachód. Znacząca część tego łańcucha górskiego składa się z serii szczytów i wzniesień rozdzielonych dolinami.
Po prawej wielki prawie gładki obszar to Morze Deszczów – drugie co do wielkości morze księżycowe które uformowało się wskutek wypełnienia bazaltem krateru powstałego na skutek uderzenia meteorytu około 3.8mld lat temu. Uderzenie to spowodowało uformowanie się pierścieni górskich i uskoków wokół krateru. 100 milionów lat po uderzeniu basen wypełnił się magmą wypływającą z wnętrza Księżyca, pozostawiając po sobie widoczną obecnie bazaltową powierzchnię.
Przy prawej krawędzi zdjęcia widzimy Plato – krater uderzeniowy o średnicy 100km i głębokości 1km. Jego strome zbocza mają wysokość 2,4km. Jego środek jest równo zalany lawą.
Pod Kopernikiem widzimy kolejny krater – Archimedes o średnicy 83km i głębokości 2,1km. Pomiędzy nim, a pobliskim kraterem Autolykos rozbiła się w 1959 sonda Łuna 2. Pod nim niemal od razu zaczynają się Alpy – Montes Apenninus czyli bardzo poszarpany łańcuch górski o długości 600km. W paśmie tym znajduje się Mons Huygens czyli najwyższa góra na Księżycu (ale nie najwyższy punkt), która wznosi się na wysokość 5,5km.
Tutaj wraz z opisem:
