Nie jest szczególnie rzadkie występowanie jednego dnia różnych typów zjawisk jak np. koniunkcja Księżyca będącego w pełni z jakąś planetą, lub nawet koniunkcji z dwoma planetami. Jednak w tym roku 31 października jest pod tym względem wyjątkowy.
Zapraszamy na wpis poświęcony temu co nas czeka 31 października 2020.
31 październik to 305. z kolei dzień 2020 roku. Do końca roku pozostało 61 dni. Słońce wschodzi o 6:23, a zachodzi o 16:15. Dzień trwa 9 godzin i 52 min. Noc natomiast trwa 14 godzin i 10 minut.
I to właśnie noc nas najbardziej interesuje, bo będzie się działo. Może nie w dosłownym znaczeniu słowa „spektakularnie” ale z pewnością niezwykle. Ale po kolei.
Akt. 1. Pełnia
31 października o godzinie 15:49 Księżyc znajdzie się w pełni. Jednak nie będzie to zwyczajna pełnia jak każda. Będzie to już przecież druga w tym samym miesiącu (poprzednią mieliśmy przecież 1 października). Sytuację gdy w jednym miesiącu kalendarzowym występują dwie pełnie Księżyca, druga nazywana jest Niebieską Pełnią, na podkreślenie, że jest to dość rzadki przypadek. Bo wbrew nazwie, tarcza księżycowa nie staje się niebieska. Ma to jedynie podkreślić względną rzadkość tego zjawiska.
Pełnia Księżyca występuje co 29,5 dnia – jest to tzw miesiąc synodyczny. Z tego też powodu większość miesięcy ma tylko jedną pełnię. Jednak średnio co 2,5 roku mogą wystąpić dwie pełnie w ciągu jednego miesiąca kalendarzowego. Ciekawym przypadkiem był rok 2018, kiedy to zarówno w styczniu jak i w marcu wystąpiły po dwie pełnie Księżyca. Natomiast kolejna niebieska pełnia nastąpi w sierpniu 2023 roku.
Określenie „niebieska pełnia” pierwotnie wywodzi się z języka angielskiego. W języku angielskim powiedzenie once in a blue moon – raz na niebieski Księżyc, oznacza coś niezwykle rzadkiego.
Akt 2. Opozycja
31 października o godzinie 16:53 CET Uran znajdzie się w opozycji. Odległość od przedostatniej planety do Ziemi wyniesie 18,788 jednostek astronomicznych, czyli około 2 miliardy 810 ml km. Tarcza Urana będzie miała rozmiar 3,75 minuty kątowej, a jego jasność wyniesie +5,66 mag.
Obserwując Urana widzimy jak wyglądał 2 godziny 36 minut i 15 sekund temu, a to dlatego, że tyle właśnie czasu potrzebuje światło, aby dotrzeć od Urana do naszego oka.
Do obserwacji Urana potrzebujemy co najmniej lornetkę i ciemne niebo. Natomiast dostrzeżenie tarczy planety wymaga większego teleskopu oraz sporego powiększenia.
Akt 3. Koniunkcja
Zdecydowanie niezwykłość tego dnia tworzy przypadek, kiedy do zbliżenia na niebie (koniunkcji), dochodzi w momencie/dniu który jest szczególny dla tego obiektu. Rzadko się zdarza, aby Księżyc który jest w pełni, i to w dodatku niebieskiej pełni, zbliżył się do Urana lub jakiejkolwiek innej planety podczas jej opozycji.
Do największego zbliżenia obu ciał niebieskich, dojdzie o godzinie 15:51 CET, kiedy odległosć między nimi wyniesie około 3,5 stopnia. Jednak o tej godzinie zarówno Uran jak i Księżyc będą jeszcze pod horyzontem.
Księżyc tego dnia wschodzi około 16:45 CET. O godzinie 20:00, oba obiekty będzie dzieliło około 4 stopni. Księżyc w tym czasie będzie znajdował się 30 stopni nad horyzontem, a Uran 34 stopni. Oba obiekty będą w tym czasie przebywać na tle gwiazdozbioru Barana.
Podsumowanie
Samo w sobie wystąpienie kombinacji tych zjawisk nie spowoduje, że będzie to wyglądać spektakularnie. Księżyc będąc w pełni bardzo utrudni obserwacje i tak niezbyt jasnego Urana. Co nie znaczy, ze nie warto spróbować swoich sił aby go dostrzec.
